Elimizin boyanmasıyla ikna oluruz…
İş adamı elindeki çeke baktı. Çekte 500 bin dolar yazıyordu ve imza ise John Rockefeller’e aitti, yani o gün için dünyanın en zengin adamına…
Biri çıkıp “gökyüzünde bir milyar yıldız var” dese, itirazsız inanırız.
“Dikkat et, duvarı yeni boyadım hala ıslak” diyen kişiye ise inanmayıp, emin olmak için elimizle kontrol ederiz.
Ve elimizin boyanmasıyla da ikna oluruz.
İnanmanın garip çarpıklığı…
Ancak…
Hayatı değiştiren inançtır…
İş adamının işleri bozulmuştu. Ne yaptıysa olmuyordu. Bir zamanlar çok başarılı olmasına rağmen, şimdi büyük olan sadece borçlarıydı.
Bir taraftan kredi verenler onu ödemeye zorlarken; diğer taraftan da bir sürü insan ondan ödeme bekliyordu. Çok bunalmıştı ve çıkış yolu bulamıyordu.
Biraz nefes alıp düşünmek için parka doğru yollandı. Banka oturdu, başını ellerinin arasına aldı ve durumdan nasıl kurtulacağını düşünmeye başladı.
Tam o sırada birden, önünde yaşlı bir adam durdu:
“Çok üzgün görünüyorsun. Seni rahatsız eden bir şey olduğu belli... Benimle paylaşmak ister misin?” diye sordu.
İş adamının yakınmalarını dinledikten sonra da; “Sana yardım edebilirim” dedi.
Çek defterini çıkardı. İş adamının adını sordu ve bir çek yazdı. Çeki ona verirken de şöyle dedi: “Bu para senin, bir yıl sonra seninle burada buluştuğumuzda bana olan borcunu ödersin. Hadi al.”
Ve yaşlı adam geldiği gibi hızla kayboldu.
İş adamı elindeki çeke baktı. Çekte 500 bin dolar yazıyordu ve imza ise John Rockefeller’e aitti,
yani o gün için dünyanın en zengin adamına…
“Tüm borçlarımı hemen ödeyebilirim” diye düşündü. John Rockefeller’e ait bu çekle, her şeyi çözebilirdi.
Ancak çeki bozdurmaktan vazgeçti. Bu değerli çeki, kasasına koydu. Paranın kasasında olduğunu bilmenin güveniyle, yepyeni bir iyimserlikle işine tekrar dört elle sarıldı. Büyük küçük demeden tüm işleri değerlendirmeye başladı. Ödeme planlarını yeniden yapılandırdı.
İyi yapılan işler, yeni işleri doğurdu. Birkaç ay sonra tekrar işlerini yoluna koyabilmişti. Takip eden aylarda ise borçlarından tümüyle kurtulup para bile kazanmaya başlamıştı.
Yıl boyunca çalıştı durdu. Tam bir yıl sonra, elinde bozulmamış çekle parka gitti ve kararlaştırılmış saatin gelmesini bekledi.
Biraz sonra yaşlı adamın tam vaktinde, hızla ona doğru geldiğini gördü.
Tam çekini geri verip başarı öyküsünü paylaşacakken, bir hemşire koşarak yaklaştı ve adamı yakaladı.
Hemşire; “Onu bulduğuma çok sevindim, umarım sizi rahatsız etmemiştir. Çünkü bu Bey sürekli olarak huzur evinden kaçıp bu parka geliyor. Herkese kendisinin John Rockfeller olduğunu söylüyor” dedikten sonra, adamın koluna girip onunla birlikte uzaklaştı.
İşadamı ise şaşkın bir şekilde öylece kalmış, sanki donmuştu. Tüm yıl boyunca arkasında yarım milyon dolar olduğuna inanarak işler almış, yapmış ve satmıştı.
Birden, hayatının akışını değiştiren şeyin para olmadığını fark etti…
