Değerli fikirler bağırarak anlatılmaz…
Değerli fikirleri, değerli malı olanlar bağırmazlar. Zerzevatçı bağırır ama kuyumcu bağırmaz. Eskici bağırır ama antikacı bağırmaz. Düşünenler bağırmaz. İnsan bağırırken düşünemez…
Bilgi alışverişlerinde ölçüyü tutturmak, artık daha önemli…
Çünkü, haber, yazı, reklam, görüntü veya işitme yoluyla maruz kaldığımız enformasyon yoğunluğunun altından kalkmak, başka türlü mümkün görünmüyor.
Örneğin, yapılan bir araştırma, İngiltere’de bir çocuğun 18 yaşına geldiğinde 140.000 TV reklamı görmüş olduğunu ortaya koyuyor.
İsveç’te ise ortalama bir tüketici, günde 3 bin reklam mesajı almaktaymış.
Durum bizde de farklı değil.
Bugün Türkiye’de çeşitli alanlarda yayın yapan on binlerce internet sitesi, beş bin civarı yerel/ulusal gazete ve dergi, iki yüz elli civarı TV kanalı, binin üzerinde Radyo istasyonu var. Frekans tahsisli olmayıp uydudan yayın yapanlar ve yabancı kanallar da cabası.
“Facebook” bizim yayıncımız, “Twitter” dert ortağımız, “Google” bilgi kaynağımız…
Bilinçli bilgi tüketicisi olmayı öğrenemezsek, işimiz hayli zor.
Kendimizi ifade etmek, kitlelere ulaşmak, ürünümüzü tanıtmak, mesajı veren tarafta olmak ise ayrı bir dert...
Velhasıl, iletişimin hangi tarafında (mesajı alan veya veren) olursak olalım, işimiz kolay değil...
Değerli fikirleri olanlar bağırmazlar…
Peki, işleri nasıl yoluna koyacağız?
Her geçen gün çoğalan enformasyon üretimine, beynimiz aynı hızda cevap veremediği için yaşadığımız kafa karışıklıklarını aşmanın yöntemlerini geliştirmeli; mesajı veren tarafta isek, bağırmadan anlatmanın yollarını bulmalıyız.
İnsanlığın binlerce asırlık tecrübesi şöyle der:
Değerli fikirleri, değerli malı olanlar bağırmazlar.
Zerzevatçı bağırır ama kuyumcu bağırmaz.
Eskici bağırır ama antikacı bağırmaz.
Düşünenler bağırmaz. İnsan bağırırken düşünemez.
Düşünemeyenler ise hep kavga içinde...
Bu karmaşa içinde en geçerli yol, yalınlık ve basitlik.
Kendimizi karşı tarafa dinletmek için abartısız, zamanında, doğru mecralarda ve üslupta iletişim kurmanın yollarını öğrenmeliyiz...
Her şeyi bir anda, bir defada anlatmaya çalışıyorsak, aslında hiçbir şey söylemiyoruz demektir...
Daha önemlisi, söyleyecek şeylerimiz olmalı...
Enformasyona maruz kalan tarafta olmak ise daha seçici olmayı, ilgi alanlarımızı iyi belirlemeyi gerektiriyor.
Tıpkı Tetris oyununda olduğu gibi, üzerimize gelen parçacıkları doğru yerlerine yerleştirmek, günümüz bilgi ve mesaj savaşlarında asıl maharet...
Yanıltıcı bilgi ise günümüzün en sinsi ve tehlikeli olanı…
twitter.com/halefrvayis
