Mucizeler ansızın gelir
Hayat bize ince ince örse de ağlarını, kursa da tuzaklarını ve bazen kederli ve üzücü günleri koysa da yolumuzun üzerine, ardından güzel sürprizlerin olduğu günler gelir, neşeyi de getirir beraberinde…
Hayat bu, bazen mucizeleri de getirir ardı sıra…
Aynı Ebru Gündeş’in şarkısında söylediği gibi bazen hayat vermek ister aldıklarını, mucizeler hep böyle ansızın gelir, teşekkür ederim böyle baktığın için, teşekkürler aklımda kaldığın için...
Hayattan beklentilerimiz çok basit aslında, zamanın nasıl geçtiğini anlamadan yapılan sıcak sohbetler, içtenlikle dostun ellerinden bir fincan kahve içebilmek…
Birlikte güneşi batırmayı istemek, gülümseyebilmek, hüzünlenebilmek, ağlayabilmek, onu aradığında heyecanla atan kalbinin sesini duyacak diye gereksiz endişelenmek…
Bir yandan hayatın koşuşturmacası içerisinde bir çarka takılmış döner döner dururuz. Sabah olur işe gideriz; tüm gün koşturur akşam olur tekrar evimize geliriz. Adeta her gün aynıdır bizlere…
Bu çarktan çıkmak için aslında bir telefon kadar yakınızdır, teklif var, ısrar yoktur aslında…
Biz hep bir teklife tavızdır aslında ve anında bir araya gelebiliriz. Birbirimizden uzaklaştıkça daha fazla özleriz birbirimizi. Onunla bir bardak çay, bir fincan kahve içip denizi seyre dalıp hiç konuşmadan ne düşündüğümüzü hissedebilmek…
Bir an durup aynı anda konuşmaya başlayıp gülümsemek bile birlikte her şeye değer bence…
Onunla bir kadeh şarap…
Şöyle güzel bir yerde oturup sohbet edip, ruhun huzura erer, bilirsin onunki de öyledir…
Anılar yolculuğuna çıkıp da, hayatın iyi-kötü-çirkin-güzel yüklerini paylaşıp da, iki lafın belini kırdığımız zamanlarda, öyle kaptırırsınız ki sohbete kendinizi, sanki onu tanıdığım şirin restaurantta tanıştığımız zamandan çok öncesinden tanımış hissine kapılırsın…
Gizliliği; yaşam boyunca edindiğimiz tecrübelerimiz sonrası geriye dönüp baktığımızda bizi derinden yaralamış olaylar, insanlar; hayatın yolumuza çıkardığı, bazılarımızın “kader “ bazılarımızın gamsız hayat” dediğinin, zaman zaman bizi de derinden acıtmış olması ve bu acıyı önümüze gelenle paylaşmayıp, o acıların içinde yoğrulmamız ve aslında bir anlamda hayata biz bizeyken kaldırdığımız başımızdır…
Birlikte çok eğlenerek dinlediğimiz “ikinci bahar'' şarkıları ile gecenin karanlığında bitirilen gün unutulabilir mi?
Hayat hep ince ince örse de ağlarını kursa da bize tuzaklarını ve bazen kederli ve üzücü günleri koysa da yolumuzun üzerine, ardından güzel sürprizlerin olduğu günler gelir neşeyi de getirir beraberinde…
Hayat bu bazen mucizeleri de getirir…
Unutma sevgili dostum, mucizeler bizim ve ansızın gelir…
Sevgili Esra çok güzel bir yazı olmuş içten, samimi umarım mucizeler hep karşımıza çıkar... Sevgiler